کد مطلب:313850 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:192

ابامحمد، الحسن بن علی العسکری
«سوسن» نام دختر باایمان و دلاوری است كه از ایران، به مدینه رفته و همسر امام دهم علیه السلام گردیده است. ماه ربیع الأول سال 233 هجری در مدینه فرزندی آورد كه نام او را «حسن» نهادند.

پس از شهادت امام هادی علیه السلام بنا بر دستور الهی و وصیت امامان علیهم السلام، مدت هفت سال بر مسند «امامت» تكیه كرد. امام علیه السلام اكثر اوقات زندگی امامت خود را در زندان گذراند و همیشه در محاصره ی لشگریان بود و شاید به همین جهت «عسكری» لقب گرفت. انگیزه ای كه در فشارهای وارد بر امام علیه السلام خیلی جلوه می كند این است كه از سویی، مكتب تشیع، گسترش پیدا كرده بود و رزمندگان انقلابی شیعه، توانسته بودند در جامعه ی مستضعف، آگاهی، بیافرینند و رهبری هم با امام یازدهم علیه السلام بود و از سوی دیگر، به دست آورده بودند كه طبق روایات متواتر



[ صفحه 174]



و مشهوری كه از رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم تا امام یازدهم علیه السلام، به سوی فرهنگ اسلامی روانه شده كه از تولد و ظهور «مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف» نزدیك است خبر داده است و آن فرزند امام یازدهم علیه السلام خواهد بود و امام دوازدهم شیعیان، معتمد عباسی، سرسختانه دستور مراقبت از امام علیه السلام داده بود و آن گاهی كه از بیماری امام علیه السلام آگاهی یافت، به بهانه ی معالجه ی امام علیه السلام پزشك و چند نفر از قضات را برای مواظبت از داخل منزل و خبر دادن از تولد امام دوازدهم علیه السلام به خانه ی امام روانه كرد. حضرت امام حسن عسكری علیه السلام در سن بیست و هشت سالگی سال 260 هجری در سامراء، بوسیله ی معتمد عباسی، مسموم و به درجه ی شهادت رسید. و در سامراء دفن گردید.

علامه ی ابن صباغ مالكی نقل می كند: «به این دلیل حسن بن علی العسكری علیه السلام، پس از پدر به مقام امامت رسید كه دارای تمام صفات و خصائل ولایت بود و بر تمام دانشمندان عصر خود پیشی گرفته بود. در علم، زهد، ورع، كمال، عقل و اعمالی كه او را مقرب درگاه الهی می كرد، بی مانند بود». [1] .


[1] الفصول المهمه، ص 284.